Wie was Adelbertus?
 

Onze kerk en parochie zijn vernoemd naar de heilige Adelbertus, een missionaris uit Ierland, van wie niet zo veel bekend is. Adelbertus was vermoedelijk één van de 12 gezellen van de beroemde Willibrordus, die in 690 bij Katwijk aan land gingen om te missioneren. Adelbertus werkte en woonde vooral in Kennemerland. Met name in de plaats Egmond, waar hij een kerk stichtte en zich regelmatig, als kluizenaar terugtrok in de duinen.
 
Adelbertus schijnt een eenvoudig man te zijn geweest. Meer een doener dan een leraar. Een man met uitstraling. Het zou kunnen dat hij de zoon was van koning Deira. Soms wordt hij ook als koning afgebeeld.
 
Adelbertus zou in 740 zijn gestorven. De Egmonders hebben hem begraven in de duinen waar zij een eenvoudig houten kerkje bouwden. Christenen en ‘heidenen’ kwamen al snel het graf vereren en omdat er veel wonderen gebeurden werd de Adelbertusakker in Egmond een populair pelgrimsoord.
 
De relieken van Adelbertus zijn later opgegraven en enkele malen verplaatst. Daarbij ontstond het Adelbertusputje, een geneeskrachtige bron. Gedurende vele jaren vond er ieder jaar op 25 juni een processie plaats naar het kerkje in de duinen, waar mensen uit Alkmaar, Haarlem en omstreken aan meededen. Nu ligt de reliek van Adelbert in de benedictijner Adelbertabdij in Egmond-Binnen. Nog altijd vindt er op of rond 25 juni een Adelbertusprocessie plaats naar zijn akker.